ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ
Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (ΣΠΩ) είναι η συχνότερη διαταραχή της λειτουργίας των ωοθηκών και η πιο συχνή ενδοκρινοπάθεια σε γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας (5–10% των γυναικών αυτής της ηλικίας εμφανίζουν ΣΠΩ). Οι περισσότεροι κλινικοί συμφωνούν ότι το ΣΠΩ μπορεί να διαγνωσθεί κλινικά σε μια γυναίκα που έχει διαταραχές εμμήνου ρύσεως (ΕΡ), αραιομηνόρροια ή δευτεροπαθή αμηνόρροια, υπερτρίχωση, παχυσαρκία και κλασσική μορφολογία των ωοθηκών στο υπερηχογράφημα. Όμως, δεν υπάρχει ομοφωνία όσον αφορά στα διαγνωστικά κριτήρια του συνδρόμου για γυναίκες με λιγότερα από τα κλασσικά συμπτώματα. Το 1990 σε συμπόσιο που έγινε στο ΝΙΗ (National Institutes of Health, ΗΠΑ) προτάθηκαν τα εξής ελάχιστα κριτήρια:
- Διαταραχές ΕΡ με ανωοθυλακιορρηξία.
- Υπερανδρογοναιμία, κλινική (υπερτρίχωση, ακμή ή αλωπεκία τύπου άρρενος) και/ή βιοχημική (αυξημένα επίπεδα ανδρογόνων).
- Αποκλεισμός άλλων νόσων, που προκαλούν υπερανδρογοναιμία.
Η βαρύτητα των διαταραχών της ΕΡ και της υπερτρίχωσης είναι ποικίλη αλλά χρειάζεται κάποιου βαθμού διαταραχή για να τεκμηριωθεί η διάγνωση. Μόνον η μορφολογία ΣΠΩ στο υπερηχογράφημα είναι ανεπαρκής για να στηρίξει τη διάγνωση του ΣΠΩ αν η γυναίκα έχει φυσιολογική ΕΡ χωρίς υπερανδρογοναιμία.
ΜΕΤΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΒΗΤΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΕΤΑΒΟΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ. ΑΘΗΝΑ 2004
